Başlık kamyon arkası yazısı gibi olmuş ama şaka değil gerçek. Kız değil iş isteme durumu söz konusu. Bu yazın ortasında iş görüşmesi için bir PR firmasına gittim. Çok heyecanlı ve zevkli geçen görüşme sırasında bir blogum olup olmadığı soruldu. Yok dedim. Üzerinde çok durulmadı ama görüşmedeki tek olumsuzluk buydu. Sanırım bu yüzden 6 ay sonra bile işsizim. Gerçi hala umudum var. Çünkü “biz sizi arayacağız.” dediler.
Firmalar artık ne kadar sosyal olduğumuzu sosyal ağlardaki takipçi sayısı ve görünümümüz ile değerlendirir oldular. Bkz. http://kariyer-tavsiyeleri.monster.com.tr/is-arama-stratejileri/kisisel-networking/firmalar-adaylarin-facebookunu-inceliyor/article.aspx
Görünen o ki herkes sosyal olurken de dikkatli olmak zorunda. Mesela özgeçmişinde sigara kullanmıyorum yazan kişi bir arkadaşının etiketlediği (kendisinin yüklediği fotoğraf ta değil) fotoğrafta elinde sigara varsa sanırım işsiz kalacak! O kişinin hayalini kurduğu iş/gelecek 10 cm’lik bir “zehir” yüzünden olmayacak. Üstelik işveren başvuru yapan kişiyi yalancı nitelendirip kötü itibar da kazandıracak. Tabi ki sigarayı savunmuyorum. Fakat iletişim mühendisi olan meslek çalışanları “kendini zehirleyenler” konusunda da düşünce özgürlüğüne sahip olup, onları ikna ederek bu kötü alışkanlığı bıraktırmalı şeklinde düşünüyorum. Bence o zaman iki taraf ta daha mutlu ve başarılı olacaktır; bu kadar katı ve kesin yargılama yerine. Hem Allah, düşünceleri rahatlıkla yön değiştirebilsin diye insanların kafalarını yuvarlak olarak yaratmamış mıydı?
Sonuç olarak bir iş istiyorsak, sanal ortamda kendimize biraz çeki düzen vermek şart oldu. Bunun firmalar için dersleri, kurs ve seminerleri ar fakat kendimiz için bir yol gösterici olarak 2009’da basılan Gamze Er’in “Sanal Ortamda İtibar Yönetimi” kitabı faydalı olacaktır.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder